herkesler kendi öz cürümünde gömülüdür
herkesse
sadece ve sadece kendi kendinedir namahrem
tacizci hor bakýþlarýmýzýn altýnda yatansa
zihinlerde illaki de bir elin kiri
kokuþmuþ çamaþýrlar gibi lekelidir gönüller
içimizde nice kurtlar vardýr ölümcül cezalara gebe
yürek boþluðunda çýnlayýp da duruyor günahlar
yalan ve dolanlarýna önce özler inanýrlar
göðün bizim deliðimizi sinesinde barýndýrdýðý gibi
hangi sokak ve ev bilmez ki ayýplarýmýzý
hangi dað taþýyabilir ki içten içe pazarlýklarýmýzý
suskunluðu da korkusundandýr yalnýzlýðýn
ve tir tir titrettiði hükümlü cürümler
boðazýna kör düðümlüdür vicdanlar
çarçabuk bir tüküre bilsek biz gizlice yüzümüze
kimseler fark etmeden
kul affetse de biz çürüyeceðiz pis günahlarýmýzdan
bilip de bilmedik saydýðýmýz gafletlerimizin tecavüzünden
oysa ki tükeniriz de ruhen
boynumuzu gurur ve kibrin yobazlýðý sýkar
bir çöl ateþinin kýzgýnlýðýnda kavrulup da durur yürekler
mazlumun sessizliði ise çaresizliðinden
ilk önce vicdan ve inançlarý ayrýk býraktýlar zihnimizden
utanma ve ar duygularý savruldu uçkur ve eteklerden
þehevi duygular körüklendi tümüyle benliðimize
soðuk bir heykele dönüþtürüldü saygý ve sevgiler
çýkarlarýn soðuk mu soðuk yüzünden
daima birilerinin sýrtýnda yükseli verdi zalimler
ben çok bekledim dinmesini gördükçe artan sancýlarýmýn
hiç kefareti de yok dediler
halbuki boþ boþuna bir tamah bir ömrün ete dönüþmesi
kusurlarýmýza gömdük çektirdiðimiz ýstýraplarý
oysa ki acýlarýmý hep Allaha adamýþtým ben
fingirdemeye ne kadarda meyilliymiþ çürük nefisler
hay huylardan günah dolu bir dað yaratýrken
hangi kire bulaþmadý ki inanç ve deðer taþýmayan
o sorumsuz gönül ve eller
cehennemi özlercesine hiç geri kalmadýk arzularýmýzdan
bre bizim aklýmýz fikrimiz de neredeydi diye
haykýrmak istiyorum bu rezillikte boðuluþlarým ilen
uysallýk varken bu azgýnlýkta niye
seslenmek istiyorum kurda kuþa ayýksýnlar diye
kýrýp da dökmeden
bir adýmda doðruya hedefli yönelsinler diye
günahlarýn lekesi içimizin içinin ta içine de kavuþmadan
her an Hakka yönelmiþken bile
çoktan fitne ve fesatlýða düþmüþtü bile azgýn gönüller
insanlýk varlýk ve ulviyetlerinden çok mu çok ýrakta kaldýlar
cahilliye devrindeymiþ gibi de ha bire gömüyorlar
kundak sabilerinin o masum gözlerinde ki ýþýltýlarýný...
(30.09.2018) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!