gereği düşünüldü

ne zor yuttkundukça harfleri aþka adamak,
paslý mazgalýn önünde hiç gelmeyen ayak sesi,
gardiyanýn tütün kokan sesininde bile seni aramak..

tahta ranzanýn gölgesine uzandým;
uzak þehirin gökyüzü uykuya daldýðým,
bir an irkildi ruhum, gök bildiðin beton,
son mehtap yüreðin hep hatýrladýðým.

izmirin kordonu, gemliðin sahili,
gerede nin rüzgarý sýzlýyorsunuz;
damarýmda ki kýzýl kanda,
ben yandýðým kadar gerçek degilim,
hatta bu günler senin kadar,
onlar bile farkýnda..

"" ne yazýdýysa anlýma hakkýný verdim,
acýyý dinene kadar, mutlulugu sonuna kadar,
ve seni ölene kadar yaþayacaðým..""


karan
Sosyal Medyada Paylaşın: