BİLMEYENE NE DERSİN
Hepsine cahil deriz, senden benden akýllý
Baþla soru sormaya, derki yemek yakýn mý
Türklükten hiç bahsetme, bilmez derki takým mý
Oyun onla oynanýr vur çomaðý kafaya
Geleceði satýlmýþ, geçmiþi zaten yoktu
Yalakalýk gýrlayken, ne ürktü nede korktu
Herkes adam ol dedi, onunsa karný toktu
Aç susuz kaldý þimdi adý çýktý haytaya
Milleti illet etti insan insandýr diye
Ýnsaný farklý kýlan farklý lisandýr niye
Kazan kazan dediler sakýn bakma geriye
Milletsiz devlet olmaz usta sormaz kalfaya
Kaný bozuk çýkacak geveleyip sordurmaz
Soyla sopta ne imiþ meraksýzdýr konuþmaz
Türküm der çýkar gider kendi bile inanmaz
Bu vatan Türk vataný ihtiyaç yok sýpaya
Artýk bur da duralým kendimizi bilerek
Hep bir yumruk olalým kuvvet bizde görerek
Türkün dostu hep türktür dost olalým severek
Herkes hayretle baksýn yükselen o çýtaya
Anlamaza anlatma neymiþ yirmi dört klan
Boylar soylar ararsan hepsini almaz kafan
Varsa kültür benliði bulanlar gelir yanan
Sen seni bil kardeþim gelmeyesin oltaya
Uðraþtýrýr her cahil yarým akýlla seni
Bilginle yaþa sevil, boþ ver sana güleni
Ýlim insan içindir arada bul bileni
Eller daðdan aþarken durma týrman tepeye
Her yol dolambaçlýdýr yürü sende bilenle
Doðru yerinde doðru paylaþ onu görenle
Þemistan söyler geçer doðrusun bil söylenme
Benliðini taþýrken öðret gence körpeye
12 08 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.