Beni yakýp kavuran azabýmý aradým Enkazýmda tek çiçek açmadýðýn gündü o Sokaðýn köþesinde kaybolup adým adým Bir daha hiçbir türlü geçmediðin gündü o
Kokuna sadýk kalmýþ askýda siyah ceket Ýlk defa can evimde beden buldu felaket Sanki benle birlikte yanmýþtý bu memleket Þu an bir mum ýþýðý saçmadýðýn gündü o
Veda bile etmedin dönüp bakmak da neymiþ Öylece uzaklaþtýn baþýn öne eðilmiþ Anladým ki bu kafes senin yurdun deðilmiþ Helale kanat çýrpýp uçmadýðýn gündü o
Yüreðin kandilinde için için yanmýþtým Sanki senin yolunda ölmeye adanmýþtým Senden sonra sevemem yok olurum sanmýþtým Aþk elimde su idi içmediðin gündü o
Denizden tuz çekilip yýldýzlar diz çökmüþtü Saksýdaki fesleðen bile boyun bükmüþtü Ahmak gözlerim sana nice yaþlar dökmüþtü Kalbimin vebalinden kaçmadýðýn gündü o
Yolu yalayan gölgen yerde sürünüyordu Karanlýðýn göðsünde zorla görünüyordu Uzaklaþtýkça kalbim ölüm sarýnýyordu Bana elinle kefen biçmediðin gündü o
Þiirime ödülü layik gören Edebiyat defteri seçki kurulu ve tüm takipçilerime nihayetsiz teþekkürlerimle...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.