susduðu, çýðlýðým olur;
kulaðýna saðýr kalýr, ney_ den damlayan,
vukatinde sýr gizli mýsralar..
o benim,!!! adým insan;
yakmak için tutuþturdum cehennemi,
yüreðime kül savurdukça avuçlarýný..
ablukada düþtüm, pusu yemiþ yollara;
halli,halsiz yâd etmedim eceli,
ama sen;
sen...!
söðüt bedeninde, ölümden bile ruhlu..
""diyorum ki; güneþ batmaya;
alacasý kadarken,
hangi tonu mavinin karalýðý..""
oysa; bayram sabahý,
abiler voltalýyor güz bakýþlarda, kayýp geçmiþi,
ismi ben olan döndü; çýplak gözlerime son sözü,
’beklediðin mevsim bu takvimde öldü..’,,,
tutundum tualimde ki esmer þiire,
o’ na fýsýldadým son bahar nefesinde;
’ölen takvimden, bir yaprak daha düþtü’..
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.