TUT ELLERİMİ
Gözlerin gözlerime deðdiði an
Yaðmur yaðýyordu bu þehre
Yalnýzlýðý haykýrýyordu kaldýrýmlar
Ýçli içli aðlýyordu sahipsiz sokaklar
Kar yaðýyor þimdi þehre
Tut elimi yürüyelim el ele
Tutarsan elimi
Ay ýþýðý vurur yüreðime
Kelebekleri mutlu ölür ömrümün
Boynunu bükmez sevdalý kumrular
Daðlar karsýz
Nehirler türküsüz kalmaz
Tutarsan elimi
Aþk damlar kurumuþ dudaklarýma
Uykusuz geceler terk eder
Huzur kokar menekþeler
Bambaþka cilveleþir serçeler
Tutarsan elimi
Karanlýða bürünmez bu þehir
Kahrýndan ölmez içimde büyüyen sevgi
Tutarsan elimi
Mutluluðun tomurcuðu patlar
Yýldýz yýldýz yayýlýr sonsuz karanlýða
Tamamlanýr yarým sevdalar
Isýnýr üþüyen bakýþlar
Aydýnlatýr karanlýðý yýldýzlar
Maviye sevdalanýr martýlar
Boþ býrakma ellerimi
Yaþanacak güzel günler aþkýna
Yarýnlar umutlarla dolsun
Noktasý sen ol öykümüzün
Ömür dediðin her an her dakika
Mutluluk olsun...
Murat ÖLMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.