KIRIK FAL

Gönülden gönüle arý misali
Çiçeðin özünde bir damla baldým
Kahvenin dibinde umut timsali
Bekleyen yarini son kýrýk faldým..

Küreksiz açýldým korkmadan yelden
Sonunu düþünmem giderse elden
Engel olacakmýþ kabaran selden
Baþýboþ deryada dolaþan saldým..

Sevdanýn zehrini görüpte içtim
Canýmdan geçtimde ölümü seçtim
Elimde defterim kefeni biçtim
Yüreðin derdine bilmeden daldým..

Zamanýn anlamý ölümden çalan
Mana dehlizinde geride kalan
Dökülen umutlar koparýp alan
Hazan girdabýnda bir garip haldým..

Elimle kazdýðým topraðýn sesi
Þahitti yýldýzlar yoktu neþesi
Ezelin ebetten olmaz öncesi
Cenneti istedim arafta kaldým..

Gönül hýrsýzýyým sevgiyle doldum
Kelebek ömürlü haliyle soldum
Onun ellerinde kalbiyle oldum
Papatya falýnda sevgiyi çaldým..

Sadýk KARADEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: