Herkes bana melek diyor, ben öldüm mü yoksa? Ama ben melek deðilim, kanatlarým yok ki benim! Ben neyim kimdim? kendim bile hiç bilmedim Bazen bir anneydim aðlayan bir çocuða Bazen kurtarýcý oldum! kanadý kýrýlmýþ kuþa Kimine göre ben kör þeytaným aslýnda... Bir çocuktum sokakta sek sek oynayan Kimi zaman bir sarhoþtum anasonlu masalarda Ahh!! birde birileri gelip kalbime dokunmasa Herkes bana melek diyor, ben melek deðilim Ben biraz et ,birkaç kemiktenim þunun þurasýn da Hiç kurumayan gözlerim, gülmeyi unutmuþ dudaklarýmla Bir de kulaklarým, yalancý sözlere kanmasa Ýyiyim belki,belkide kötü, ne bileyim iþte? Ýyi bir dinleyicim,iyi bir anlatýcý olamadýðým kadar Aðaçlara týrmanýrken çocuktum! Bahçelerden elma çalarken hýrsýz oldum sandým Bana melek diyor,birkaç iyi kalpli insan da Allah aþkýna,söyleyin ben neyim kimim? Meleklerin kanatlarý kýrýlmaz,yürekleri yakýlmaz Gözleri kan akýtmaz,hiçbir melek Seviyor diye bir adamý, sýrtýndan býçaklanmaz... Melek demeyin artýk bana, Çok istiyorsanýz ,Siz birer melek olun Bedenimden kopan her parçama Ama melek etmeyin beni artýk Kötülükten kirlenmiþ ruhlarýnýza… AyNuR Sosyal Medyada Paylaşın:
Sermina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.