Mevsim Hazan ben Seni Özlüyorum
Mevsim sonbahar
yasak sözleri fýsýldýyor kalbim
tabiat uykuda
ruhum içimden haykýrýrcasýna
taþýyor yenisey gibi, kaþgar gibi
Gömmeye çalýþ kalbine diyorlar
beyhude sözler
unutmaya gayret et diyorlar
saniyeler onsuz ýzdýrap
tek baþýma savaþýyorum
baþýboþ hýrçýn ýrmaklar gibi
Yaþamak zor ölüm kolay zor olaný seçiyorum
oysaki ayrýlýk yok, sürgünde deðilim
yapraklar dökülüyor rengarenk
gök parlýyor zümrüt taþlarý gibi neþeli
Daðlarda çiçekler filizleniyor
üç beþ kum arasýnda
ve nefes alýyorum
yapayalnýzým
sensiz tüm kentler bomboþ
Baþrol oynuyorum
figüranlýk bize yakýþmaz
özlüyorum özgürlük içinde
bir tek seni
Prangalara vurulmuþ bir özgürlük
adýný haykýrýrcasýna söylemiyorsa
yer ve gök
kuru yapraklar üzerinde yataðým
yapraklar bir anda
savrulur sen yoksan eðer
Eðer sen yoksan kök yok
gövde yok
yurt yalan sulh yalan
dillim suskun gözlerim kör
ayaklarým kangren
Mevsim sonbahar
gönlüm bahar
özlüyorum seni
hayalimde
hilal kaþýn, parlayan yýldýzýn
dombýra ayný, saz ayný ezgiyi çalýyor
orhun, ötüken, gök sancak
Vatan, Al Bayrak, diye diye…
Sensizlik gerçek ölüm
tüm mevsimler hazan
sen sevdiðim
daima göklerde
TÜRKÜN Þanlý Bayraklarý...
Suskun//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.