Sevmem Pazar Günlerini Çocukluðumdan beri nedense…
Nefesim daralýr Sýðdýramam gün ýþýðý göremeyen Çýkýþ kapýsý olmayan Taþ duvarlý nemli bir hücreye kapatýlmýþ Yüreðimi vursam da taþlara ben…
Kanadý kýrýk beyaz martý boþuna dolanýr durur Kafesin çevresinde gözünde iki damla yaþla… *** Gitsem çok gerilere Gezinsem çocukluðumun has bahçesinde Dalsam yaþadýðým o anlara týpký bu günmüþ gibi…
Cývýldaþsa da her bahar mevsiminin Melankolik sabahlarýnda Erik aðacýnýn dallarýnda serçeler
Sobadaki kömürden Annemin ördüðü atkýdan Bahçedeki havuçtan Bir çocuðun þen gülüþünden Çalýp yapsam da Yürek ýsýtan Kardan Adamý Salsam da dokunulmamýþ çocuk hayallerimi Gök yüzüne herkesten gizli…
Ýstemem yine de! Gelmesin ne çocukluðum Ne Pazar Günleri Geri!
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.