BEN BU SABAHLARI HİÇ SEVMEDİM ANNE
Ben bu sabahlarý hiç sevmedim anne
Düþecek üstüme
Daðýtacak baharlarýmý
Hep o sýrdaþ dostluklarýn býraktýðý sýcaklýðý
Alnýmdan süzülen helal teri
Daha soðutmadan
Buðulu bir sabaha býrakacaðým
Korkarým anne
Ben ellerim olmadan yaþarým
Bacaklarým olmadan da…
Ben nefes almadan da yaþarým
Ama baharým olmadan
Yaþayamam anne
Bir de bu sabahlarýn heybetiyle yitiririm düþlerimi
Düþlerim olmadan nasýl yaþarým anne ?
Bak ellerim üþüyor
Biliyorum dayanamazsýn
Aðlarsýn da bir damla yaþ bende bulamazsýn
Avuçlarýndan inci inci dökülürüm de yakalayamazsýn
Ben bu yaðmurlarý da sevmedim anne
Sýrýlsýklam ýslatmýyor
Kir tutmuþ paslý demir parmaklýklarýmý yýkamýyor
Yüzüme bir düþman gibi tükürüyor
Bu yaðmurlar da bir gün beni alacak
Görürsün bak
Ama sen buna da dayanamazsýn
Kapat gözlerini
Usulca tozlarýný al kalbinin odalarýnýn
Biraz ferahlat gönül deryasýnýn
Kürek tutmayan bitik kayýklarýný
Alným hep yukarýdan yürürüm anne
Yenilir miyim ben hiç bu esarete
Ardýmda ne baharlar býraktým
Çok toza dumana karýþtým da
Bir tozunu alamadýn anne ömrümün odalarýnýn
Ne çok aynasýzýn kollarýndan tuttun kurtardýn da
Bir bu sabahlardan kurtaramadýn beni anne
Ben bu sabahlarý hiç sevmedim anne
23.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.