Her þairin bir Eylül sevdasý vardýr Zorla sevdirir kendini Þýmarýk tavýrlarý yakýþýyordur rengine Farkýndadýr elbette güzelliðinin
Lakin anlamý güç geliyor düþününce Hem kupkuru olacaksýn Eðik bükük her tarafýn Bir de sarý, turuncuya bürüneceksin Yetmezmiþ gibi yaðmurla destansý dans edeceksin
Peki rüzgâra ne demeli Çöl sýcaðýnda gelince bile eylül yapraðýnýn inadýný kýramazken En ufak meltemle kopmasý ya!..
Kaç sevdalý sevdasýna eylül dememiþtir Hüzünlü kalplerin topuklarýndan duyduðu huzur peki Ne ki dalga sesi Ne ki mavi Ne ki yaðmur Çýtýrdayan yalnýzýn kalp ritmiydi...
Gitmeden eylül Oturmalýyýz bir banka Bir sürü yalnýzlýk buluþmalý Seslerini topuklarýmdan kesilinceye kadar konuþmalý Gelemeyislere bahaneler uydurmalý Gitmelere þarkýlar , þiirler okunmalý
...
Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybüke KUMTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.