Güneþsiz silik bir sabahta
Üzerine terk edilmiþlik serilen tenim
Sýðýnacak yer arýyor
Senin olduðun kentte
Sokaklarýnýn çukurlarýnda
Ýnsan pazarlarý kurulmuþ
Umarsýz kalabalýklar
Zamaný dövüyor
Anlamsýz bakýþlarýyla
Ve hiç kimse
Okuyamýyor gözlerimde
Yaþamý kaybedenlerin mektuplarýný
Ýncinen yüreðim
Uzaklardan düþünceleri getirip
Çaresizliðin kokusuna karýþtýrýyor
Ayaklarýma deðen
Kurak güz yapraklarý
Her adýmýmda
Bir boþluða düþürüyor
Yarým aðýzlý umudu
Ki;
Bilmediðim bir iklimde
Umut bebek sesi kadar kýrýlgan
Düþlerim tutsak
Seni arýyorum kaybedenlerin kentinde….
Taylan KOÇ