saklı klasör

göðsünün fermuarýný derin çek
mezarlar avuçlarýný kapatmayacak
aklýmýn iliksiz teni ter
servileri dikmek ayaklarýna kalýyor taþlarý
hiç bir inancýn deðil koþturulan
sol omzun yazmadan seviþebilirim birliðe
gölgeden geçiyor yolun gözleri
yüzünün secdesine kalacaðým çok


o ormanýn aðaçlarý delirmiþ bak
hadi boþ ver desen kopsa dudaðýndan
edebi partner olup kýzýllý ayýp
sakýnca hep provasýna dans eden yaprak
düþeceðim yine köklerinin suyuna
o yapýþ sonsuza kaðýttan binekli fýrtýna
cennetinde bilinmeyen zamanýn
öldüremezler dallar tabut vermiyor


gündüzlerini uyuturdum kutsal günün
uyuduðunda diriliyor insan iþaret parmaðýndan
alný kara kalýyor geceye ölüp gelenin
öpüyorsun yeniden çiy yaðmur saðanak
geçiyor yanýðýndan kanayan yara




Sosyal Medyada Paylaşın: