Ben þehrin öteki yalnýz yüzüyüm Iþýklarý solgun sonbahar mevsimindeki Aðaç dalýnda kurumuþ yapraklar gibi En ufak rüzgar esintisinde Savrulurum büyük okyanuslara Umutlarýn firari sanki göçebe
Her attýðým adým zirvesi yüksek Daðlarýn patika yolarýna çýkar Yorar durur ayaklarýmý Susuzluktan ciðerlerim yanýyor Çölde serap misali Yakýnana vardýðýmda boþ bir hayal
Gecenin karanlýðý düþer üstüme Ne yýldýz var nede ay Ýçimde tatsýz bir manzara Görüþ alanýmý daraltan Büyük bir sis bulutu Engel oluyor göz radarlarýma
Bir boþluk sarmalý Zehirli sarmaþýk gibi Sarýyor her yanýmý Kökleri oldukça güçlü Kurtulmasý mümkün deðil Yalnýzlýðýn esareti baþýma olmuþ bela
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.