insanýn, taþsýz topraksýz gömüldüðü;
tek mezarlýk yüreðidir...
tik... tak...
baþlasýn sondan geriye iþtima,
gideni sol yana gelmeyeni de..
kesin uðultuyu,
kulaðýmda kanayan sesler hezeyan,
ne vakit kalabalýk oldu bu yalnýzlýk,
baþ ucumuz müeccem, sen yoksan, ben..
ve hali hazýr da tedirgin,
elleri titreyen musul sabahý,
ayazýma dalmýþkeñ takvimden habersiz,
ayvaz zikirde fikrim mapus,
son alfabesi þiirin dar aðacý,
yemin kendime deðil...
bir kez can bulmak sa, o da sana nefes almak...
artýk dilediðin kadar tekim, sevgilim...
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.