Bir akþam üzeriydi Martýlar yeni evlerine gidiyordu Bir akþam üzeriydi Mutluluk için yarþanlar vardý Güzellikler yoktu Çirkinlillerle doluydu caddeler Umutlar tükenmiþti Umut denen þey neydi? Onu da bilen yoktu Bir akþam üzeriydi Güneþ batýyordu Üzülüyordu Üzüldüðünü belli ediyordu Çünkü aydýnlatmasý azalayordu Bir akþam üzeriydi Karanlýða yaklaþýyorduk Bazýlarý gibi üzülecek deðildim Mutluluktan uçuyordum Çünkü geceyi seviyordum Gece karanlýðýný biliyordum
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa kacalın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.