Bu hayat nasýl da hoyrat Savrulurken yaprak misali Hazanlarda büyüdüm Ben hep yapayalnýzdým Ekmeðim, suyum, þarabým vardý Ama gözlerin yoktu, sen yoktun Aþk yoktu
Bir vurgundu yaþadýðým yýllar Sen gittin savrula savrula öðrendim Sensizliðin azabýný Ben sensiz her þeye küstüm Dönüyordu hala yalan dünya Ýçinde yoktun Ben de yok oldum
Sevdanla bir ömür bitti Býrakma dedim ellerimi Dinlemedin bak düþlerim de yitti
Þunu unutma sevgili Þunu asla unutma Ýnsan sevecekse Ömürlük sevecek Sevdasýný kimseye vermeyecek En kötü günde bile terk etmeyecek Saklayacak sonsuza kadar kalbinde Saracak sinesine Hissettirecek teninin sýcaklýðýný Sahibi olduðu kalpten hiç gitmeyecek
Zifiri karanlýk geceydi ruhum Büyülendiðim gözlerinde Güneþi bulmuþtum Neden karanlýk her yer Bir dertli yaðmurum þimdi Aðlýyorum sevdalýklara Dünüm, bugünüm, yarýným sendin Ben sende kaç kez doðdum Þimdi yoksun Bu benim kaçýncý ölümüm
Murat ÖLMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİR ÖLMEZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.