ufak adýmlar heybemde,
þakaðýndan giriyorum terk ettigin þehre,
gözünü korkularýndan budayan dil,
heycanýma binlerce renk bu siyah gece,
namý kan kurusu; her köþe baþý,
her muhabbet ayrý itiraf,
aþktan geriye kalan beþ,
yaþým dün ki zamandan epeyi ufak,
baþým idama aðýr,
dokunmak suç ,yüreðimde firar tenin,
alayýna mahþer yeri nefesinde can atýþým,
içinizde ki en yabancýyým,
yok muþ bu kent!
yaþa mýyor gök,
üperir gibi;
düþ /se/ , vurgun yemiþ ’KARAN’ lýðýn,
susuzluðunu iþitemez ayaz kaldýrýmlar...
"" gereði düþünüldü;
tutuþmalýydýk muslata en adamýndan,
seviþmeliydik korkularýmýzla ecele eþ deðer;
o an bizdik çýplak ayaklarý ve yaðmur saçlarýyla sýrýlsýklam,
yaný baþýmýzda gurbeti yaþamasaydýk eðer.."""
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.