Yine

Çok mu mutlu gözüküyorum sana çocuk?
Oysa her yaným diken.
Çok mu umarsýz duruyorum karþýnda,
Yaralarým geçmeden yenisi eklenirken?

Ve yine bitmeyen günler ekledim yüreðime.
Ve yine geldi gitmek bilmeyen hüzünlerim yüzüme.
Yine baþýmý aðrýtmaya baþladý sýkýntýlarým.
Yine baþýmý duvarlara vurasým geliyor kederimden.

Hiç mi uðramaz huzur bana?
Hiç mi bir baþarým yok bu dünyada?
Hep mi uzak bana mutluluk?
Peki ya ben ne zaman öleceðim?

Hep kaçýyorum sorunlarýmdan.
Her zaman kaçtým hüzünlerimden.
Ölmeye sýðýnýyorum yine
Geleceðim koskoca bir karanlýkken.

Bilinmezliðe taþýyorum kendimi iyice.
Girdaba girmiþim de o girdap beni yutmuþ gibi.
Görünmezlik iksirimi yutmuþum yine.
Koskoca bir sessizlik yaþadýklarým þimdi.
Sosyal Medyada Paylaşın: