GELİVER EFENDİM

Yad-ý Cemil’ imsin sen, uzaklardan gelen
Nurdan çehresin, ehl-i semadan inen
Ruhlara tac-ý baki, bulutlardan süzülen
Aðlarken sessiz; geliver efendim, geliver.


Dar’ül Beka’nda, himmet-i ali’ne muhtacým
Arþ’ý yakan ikliminle, yansa da figaným
Zifiri dünyamda zemheri, günahkar naaþým
Aðlarken sessiz; geliver efendim, geliver.


Saçlarýma aklar düþtü, görsen ne haldeyim
Ey Bad-ý Sabah’ým, kalmadý canda melalim
Þefkatin kanatlarýnda, ümid ararken zalim
Aðlarken sessiz; geliver efendim, geliver.


Bitiþ çizgisi yaklaþýrken; ölüm kapýyý çaldý
Seni anlatan kaleme, kaç kez nefs bulaþtý
Kudsiler kervaný gelip, sana, evrad taþýdý
Aðlarken sessiz; geliver efendim, geliver.


Gönül; çöl bedevisi, Babil bahçesi, yaþamsa
Lale devrinde ufuk, günbatýmýna doðarsa
Bunca sene kalp, aþk-ý bürhan ile yanmýþsa
Aðlarken sessiz; geliver efendim, geliver.


Aþkýnla yanmak, acý verse de o kör nefsime
Olsun, razýyým senden gelen, her bir derde
Kýtmirim, havlasam da koyma araya perde
Aðlarken sessiz; geliver efendim, geliver.


Rüyalara girerek korkuturdu hep, karabasan
Soyunmaya kalktý Cemal’ine, mel’un þeytan
Buhranlarda yüzerken, umudumuzsun inan
Aðlarken sessiz; geliver efendim geliver.


BURSA....
Sosyal Medyada Paylaşın: