İbo dönmeyecek
Mahþeri kalabalýðýn isyaný var
Ses çýkmýyor aðýzlardan
Herkes çaresiz ýzdýraplar içinde
Kuþlar bile uçmuyor o an
Her taraf sisli karanlýk
Yaðmur bulutlarý inmiþ yeryüzüne
Gri yüzler gri eller sönük bakýþlar
Durmadan akan gözyaþlarý
Toprak kayýyor ayaklarýmýn altýndan
Zaman geçmiyor sanki durdu kainat
Ölüm acýsý geziyor insanlar arasýnda
Daha gencecik otuz beþ yaþýnda
Çocuklarý baþkalarýnýn kucaðýnda
"Kalk oðlum kalk " diyen anneye
Neden neden neden" diyen karýsýnýn sesi
Mezardaki ölüler bile aðladý
Nemli toprak kokuyor bu gün mezarlýk
Herkes küreði kapma yarýþýnda
Ýbo sonsuzluða uðurlanýyor
Dönmeyecek dönemeyecek
Yüreklere yaktýðý mum
Hiç ama hiç sönmeyecek
Biliyorum kabullenmek çok zor
Ölüm meleðinin oklarý kime denk gelirse
Ne yaþa ne de cinse bakýyor
Makam mevki mal mülk þöhret
Kurtarmadý kurtaramaz kimseyi
Eðer ölüm en gerçek ise
Neyin peþindesin insan oðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.