Ey gönlüme apansýz düþen inci tanesi Ýçimi sezebilsem neler söylerdim sana Kesilmese nefesim susmasa kalbin sesi Gururu ezebilsem neler söylerdim sana
Susmalýyým oysa ki dil sözünü tutmuyor Bu arsýz düþünceler bir türlü uyutmuyor
Yara yabancý deðil tanýdýk bildik diye Ayrý ayrý uyuduk aðladýk güldük diye Bir vakit gönüllerden sevdalar çaldýk diye Cümleler süzebilsem neler söylerdim sana
Korkarsam yüreðimden yüz bulursam acýmdan Sýrrýmý ifþa edip vazgeçtim inancýmdan
Akardým usul usul yanaðýndan bir gece Þiir ederdim seni can bulurdu her hece Biraz umudum olsa çözülür bu bilmece Sýrrýný çözebilsem neler söylerdim sana
Anladým ki aþk diye yaþananlar yalandý Kimin elinde kalbin boþ yere oyalandý
Sevmeye aç bir adam gülmeye muhtaç yüzün Görüyorum kalbini içi hýncahýnç hüzün Üzerime çökmese ýzdýrabý her sözün Güç bulup yazabilsem neler söylerdim sana
Dudaðýmýn ucuna gelip de kaçýyorsun Sýrdan bir çiçek oldun kýyýmda açýyorsun
En büyük derdim oldun bu hayat telaþýnda Amansýz bir sevdaydý belliydi en baþýnda Düþünmeden gözümün durulmayan yaþýnda Ýnatla yüzebilsem neler söylerdim sana
Derme çatma bir yürek bu sözleri yazdýrdý Yýllar sonra bir çift göz yeminimi bozdurdu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.