VARMADIM CİHANDA
Varmadým cihanda dost ummanýna
Kaynayýp sularým sel olmadý ki
Nice derde düþtüm nice hâl oldum
Kimseler elime el olmadý ki
Halk eyledi bizi gani Yaradan
Þu alemi varlýðýndan yaradan
Kurtulmadým gitti gamdan yaradan
Yolumu gözleyen sal olmadý ki
Felek karasýný ömrüme çaldý
Aldý yüreðimi dertlere saldý
Kýrýldý dümenim elimde kaldý
Doyunca yüzdüðüm göl olmadý ki
Ne yazýk dinledim cahil sözünü
Atlas libas sandým kuru bezini
Aradým bulmadým dostun izini
Yollarýn içinde yol olmadý ki
Ellerin çiçeði yeþilli allý
Daðlarý çimenli baðlarý güllü
Bir güzel sevmiþtim tatlýca dilli
Ondan da gönlüme gel olmadý ki
Gönül aþka düþtü genci çaðýnda
Çýrpýndýkça tutsak oldu aðýnda
Ötem dedim o güzelin baðýnda
Bahçemde açýlan gül olmadý ki
Varmadým ummana boþa çaðladým
Bir tenhada yaralarým baðladým
O güzel’çin yana yana aðladým
Uzanýp tuttuðum dal olmadý ki
Þahin gibi yücelerde süzüldüm
Vuruldum da kan içinde ezildim
Çýrpýndýkça tatlý candan yüzüldüm
Tabipler yarama el olmadý ki
Sellendi kanlarým gözümden taþtý
Bilmedim kendimi yollarým þaþtý
Nihayet bu dünya gözümden düþtü
Gönül de boþuna del’olmadý ki
Kör oldu gözlerim görmedim sanki
Bu hâl bana ezel deðil ki dünkü
Hakikat böyledir böyleydi çünkü
Emrah Hakk’a layýk kul olmadý ki
11 Eylül 2011 Salý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumhur Kızılbel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.