Ağlar Karanfil

Çeyrek karanfil gördüm sokakta
Bir maziden akan dramatizim
Elimde yaðmur kokan taþlar
Sabah yolcusu tüm kuþlar
Berrak gökyüzünü öpüyor þimdi...

Çeyrek karanfili aldým elime
Hikayat baþladý sancý ile
Düþlere ait acýlar denizi
Aðladý ve sustu sonra
Korkular baþlarsa
Kilit tutmaz olur
Ömür derin bir mahzen
Giren çok çýkan az olur

Habersiz bir mektup aldý gözlerim
Görüyordum onu sevdiðini
Ben de sevmiþtim oysa ki
Meltem rüzgarlarýný ve aðaçlarý

Orada biraktiðin ne varsa
Bilirim sessizliðe dair
Aðlayan bir karanfil
Gam yüklü tomurcuklarý
Emiyor sessizce

Ellerini demir parmaklýklar okþuyor
Bedenin buz ranza kokuyor
Arada bir seraba düþüyor
Yalnýz ve periþan karanfil

Geceler deðil de yaralayan
Þu kalbe saplanmýþ ahu gözlerin
Bir dolmuþ kulübesinde
Elele tutuþmuþ pervaneyiz

Rýhtým ve iskele babasý
Kaç kuþaktýr burada
Tenha ve biçare oturuyor
Arkalarýnda aðlayan karanfil

Bir maun ve mümbit ezan sesi
Kainata verirken nefesi
Gel çýk þu karanlýktan
Aðlamaktan
Sarýlmaktan
Yorgunum
Karanfil

Ýhya eyledin beni serseri iken
Aklýmda gül vardý
Gülden öte can vardý
Nereden düþtün yine yadýma
Aðlayan karanfil

Sokak lambasý altýnda raks eden
Bir heyecanla soluk soluða
Dünyaya kör emrine âmâde
Zincir olsaydýn keþke...
Keþke karanfil

Aðlarým ne zaman bir çocuk görsem
Kokusuz kalmýþ ve mahsun iken
Vakti dolduran ne var ise
Al ömrümü senin olsun
Ýste karanfil

Irgat baba yorgun telaþlý
Mavi gözlü yarine güldü
Perçem dudaklarýna
Susam kokusuna
Ve zülf ý yâre
Bakmaya utandý
Senin yüzünden
Karanfil

Islak ýþýklar bana ait
Tüm pencere kenarinda
Gördüm ismini
Aðlayan karanfil

Posta katarý ellerimde
Acý haber var dostlar
Krizantem gelmiþ
Bahara
Aðlýyor yine akþamlar....

Gel karanfil soba kokulu çay yaptým sana
Ýnanmadýk bir türlü sana ve sevdana
Ceylân olsa ne yazar
Ayaklar altýnda çiðnenmiþ karanfil !



Sosyal Medyada Paylaşın: