YUMARSIN SENDE GÖZLERİNİ!..

sen gittiðin gideli söndü aydýnlýðým
kayboldu kýrlangýçlar
bir de eylül olunca mevsim
kurudu gönlüme düþen þiirlerin
yakýp geçti hazan akþamlarýnýn hüznü...


adým attýðým, bastýðým topraklar çatlak çatlak
fýþkýran pýnarlar kupkuru
gelincikler biterdi tarlamda dört mevsim
sabahýma konardý kuþlarýn sesi
mehtabý seyrederken derinden
kürkütürüm kendimden geçerdim
gözlerindi baktýðým en parlak yýldýzlar
susardým öptüðünde
dudaklarýmda gezinirdi aþkýn- meþkin...


þimdi masal bir aþkýn acýlarýný býraktýn
öldüm mü, yaþar mýyým
mavileþen tüm renklerim karardý
bakma öyle biçimsiz, kaygusuz
vakti geldiðinde yumarsýn sende gözlerini!..


Zafer Direniþ
...




Sosyal Medyada Paylaşın: