YÜZÜNÜ DÖN GÜNEŞE
Yüzünü dön Güneþ’e
Ve ondan biraz iyilik iste
Çünkü o iyiliklerin anasýdýr
Umut koyar belki arka cebine
Taþýrsýn ebediyen...
Taþýyamazsan yaþayamazsýn
Rüzgarýn asla deviremediði
Dimdik bir fidan ol, büyü, aðaç ol
Yol göster taze fidanlara
Taþýdýðýn umudu onlarla da paylaþ
Yaþat onlarý hep
Yaþatamazsan yaþasan ne yaþamasan ne...
Kendi ezginle seslen doðaya
Hiçbir zaman incitme baþkasýný
Ýncitirsen incinirsin bir gün
Sonra sana umut daðýtan o Güneþ’e
Bakmaya için el verir mi hiç?
Yazýk edersin tüm aydýnlýklara
Altýn çamura düþse bakýr olur mu?
Hiç sevenle sevmeyen bir olur mu?
Mümin beyazlara bürünürken bir gün
Kâfir hiç dünyanýn sahibi olur mu?
Sen sen ol, arkaný dönme Güneþ’e
Çünkü o Güneþ Tanrý’nýn merhametiyle doðar
Bir daha doðmak için batar
Umutlarý tazelemek için...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.