Neden hep hayat üzerimize üzerimize oynuyor.uzun hayat koþusunda hiçbir zaman favori olamadým.Arada bir süprizler yapsam da o anlýk mutluluðumla kaldým ama hep yedekteydim aslýnda .Ve ne yazýk ki bunu öðrenmem veya kabul etmem birazcýk geç oldu.Boþuna deðil insanýn en kolay kendini kandýrmasý hayat bizden ibarette ondan.Her þey yine kendimize dönüyor ya da biz döndürüyoruz. Start verileli çok oldu ve ben hala yerimde sayýyorum.Sayarken de bazen rakamlarý karýþtýrýyor ve tekrar hiç ilerlemediðim mesafenin baþýna dönüyorum ya da öyle olmasýný istiyorum çünkü hayatcýkla oyun oynuyorum.ben bir diyorum o yanlýþ saydýn diyor.Hadi baþa dön bakalým.ama zaten ben hep baþtaydým en ileri olduðumu düþündüðüm zamanda bile… Neden bu çaresizliðim kime bu yalanlar.Ben kimseyi sevmiyorum kimsenin beni hiçbir zaman sevmediði gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İ.S.A Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.