Emanet
Eþ ve anne arasýnda bir girdap.
Emanet.
Daðým taþým anacým, gözüm yaþým anacým
Oðluna sitem etme, oðlun sana emanet
Rabbim böyle istedi, gönderdi pencereme
Kanatlarý kýrýlmýþ bu kuþ bana emanet
Kötü söz söylediysem ne olur affedesin
Sen ki caným ciðerim deðilsin de ya nesin.
Bilmem ki kaç gün oldu duyamýyorum sesin.
Gururunu verdirme Þu þeytana emanet.
Kader bize haktandýr, boynumuz kýldan ince.
Keþkeler çare deðil iþler iþten geçince.
Yumuþat yüreðini, bu gün gece bitince.
Dakikamýz günümüz Er-Rahmana emanet.
Bizimki zalim deðil, sende zulum etmedin.
Sen benim anacýmsýn o yavrumun anasý.
Böyle arada kalmak zorluðun nirvanasý.
Benim de tebessümüm sana, ona emanet.
Anasý yok sýrnaþýp dizinde aðlayacak.
Babasý yok güvenip bir umut baðlayacak.
Neleri var anlatsam yüreði daðlayacak.
Bütün bu sýkýntýlar bir insana emanet.
Þikayetçi deðilim, bilakis minnettarým.
Þikayetçi olmaktan, sýzlanmaktan korkarým.
Bir nebze dökülmektir. sana þu yazdýklarým.
Canýmýz cananýmýz, her þey O’na emanet.
Elbette bu dünyada herkesin bir derdi var.
Oðlun bu dert yüzünden genç yaþýnda ihtiyar.
Daðýn taþýn dilinden anlasam neye yarar.
Süleymanýn hikmeti Süleymana emanet.
Sen bana gülmez isen, dað taþ üstüme yürür
Nolur beni affedip, oðlunu duyuversen.
Bilirim senin hakkýn bu dünyada ödenmez.
Taþ doðurup duvarýn üstüne koyuversen.
istanbul. 28.08.2018.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.