Ayrýlýk vakti yakýn zaman çýktý kýnýndan:
Son sitemi sürelim Çakallar’dan bu þehre.
Bir daha geçer miyim sevdiðim yakýnýndan?
Yarým kalan sevdayý atalým yeþil nehre.
Semaver dumanýnda ellerimiz birleþsin:
Uçup gitsin beraber bulutlara yerleþsin.
Hani neydi kavlimiz buluþacaktýk her yýl:
Ömrümüz olacak mý? Bilemem ki bir daha;
Geleceði görmeye söyle yeter mi akýl:
Mevsimleri geçelim erer miyiz sabaha?
Yaþarsýn gözlerimiz, eserken serin rüzgâr:
Umudumuz ölmesin bedenim ölse ne var.
Karþýmýzda Harþena gülerek göz süzüyor...
Sanki diyor ki bize: “Sonsuzda yaþarsýnýz.”
Bilmiyor ki halimiz bizi nasýl üzüyor.
“Devam” diyor “Korkmayýn! Çok engel aþarsýnýz.”
Altýnda mý kalalým geçip giden günlerin:
Nefesiyle solarýz yapýlan düðünlerin.
Aþkýmýz yaþayacak geçse bile yaþýmýz...
Her sokaðýn baþýnda ya Üçler ya Þamlar’da.
Irmaðýn debisini arttýrsa gözyaþýmýz:
Þarkýmýz söylenecek serseri akþamlarda.
Samanyolu bir hazla gökyüzünde akýyor:
Ay bizi alkýþlayýp yýldýzdan taç takýyor.
Belki son buluþmamýz veda edelim artýk...
Bu tepeden tüm þehre busemizi kondurup…
Vuslatýn sicimini elimizle koparttýk...
Masaya býrakalým sevgimizi dondurup.
Bu aþkýn ezasýný çekeriz kýyamette:
Bir ihtimal an gelir kavuþuruz cennette.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM