KAZIM

KAZIM

Ýçimde;
Þehir eþkiyalarý cirit,
Kolluklarý volta atýyor.

Ayak darbeleri,
Ýçimi eziyor,
Kimin umrunda..!

Kazým...

Ýçim ;
Baþkalarýnýn,
Çarþý, pazarý gibi.

Herkes;
Bir yerlere, sergi açmýþ..

Ýçimi;
Parçalamýþlar,
Çadýr çekilen,
Ýþportacý, sokakaðý gibi.

Bölük, Börçük,
Delik, deþik, iz sürülmez,
Ses duyulmaz halde..

Kazým...!!

Anlayacaðýn;
Ýçimin, Ýçine,
Ne ettiklerini bilmiyorum..

Ama;
Ýçim bi tuahaf,
Bi tuhaf ki, sorma..

Kazým...!!

Celaleniyor, öfkeleniyorum..!

Ýçimden;
Vaz geþmek geliyor,
Ýçim, Ýçim..

Bazen;
Ýçime kýysam diyorum,
Ama olmuyor..

Ýçimin; Dýþýndakilerini,
Düþündükçe, Ýçim gidiyor..

Celalleniyorum,
Ama nafile.

Otuz sekiz’den beri,
Bi çareyim..

Kazým, bi çareyim..

Baþ kent;
Oldum olalý,
Böyle, acý çekmedim...!

Kazým. ..!!

Bilent ATALAY
05/03/2015
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: