AMA BEN

AMA BEN


Demek ki;
Nasip deðilmiþ,
Arzuladýðým, düþlediðim,
Zaman diliminde,
Seninle kucaklaþmak .

Olsun;
Buna’da þükür,
Varlýðýna, kudretine,
Ýnanmakta, yeter bana.

Muhim olanda bu’ya...!!

Ýsyan etmiyorum;
Umutsuzluklarý,
Getiren zamana.

Zaten;
Bir fýrsatta deðildi’ya,
Sýradan bir zaman,
Sýradan bir gündü.

Boþ ver...!!

Sahiden üzülmedim;
Birazýcýk, gözlerim buhulandý,
hepsi bu..

Ýçimi çektiðime aldýrma;
Elimde deðil, ne yapayým,
Seni, seni, çok seviyorum..

Doðrusu;
Son günlerde,
Çok duygusal oldum.

Bu duygusallýðým;
Beni, tedirgin ediyor.

Sanki;
Bize, bir þeyler, olacakmýþ gibi,
Bir his var içimde.

Varsayýmda olsa;
Korkuyorum iþte,
Korkuyorum baðýþla ...

Bugün;
Seni, garda çok bekledim.

Sen gelmeyince,
Sýkýldým dýþarý çýktým.

Aziz ýstanbul;
Sokaklarýný ve sokakta’ki,
Dostlarýmýzý, arkadaþlarýmýzý aradým..

Bakýrköy‘e,
Özgürlük meydanýna indim.

Sevinç ile Umut’a , rastladým..!

Çok mutluydular;
Doðrusu, kýskanmamak,
içten bile deðildi.

Rahatsýz etmek, istemedim..!!

Onlara;
Görünmeden,
Oradan ayrýldým..

Beyoðluna gedim..!

Kafeler;
Maðazalar derken,
Gün batýmýnda,
Bir pavyona uðradým.

Birde ; ne göreyim,
Aman Allahým, aman Allahým...!!

Bizim Ömür;
Oradaydý, periþandý,
Yýkýlmýþ bir masaya,
Içiyordu garibim.

Çaresizliði;
Yudum, yudum içiyordu..

Yanýna sokuldum,
Önce tanýmadý.

Sarhoþtu;
Sonra fark edince,
Sen ha deyip,
Boynuma sarýldý.

Aðladý; içli, içli
Aðladým içim, içim..!!

Seni çok ozlemis;
Ne zaman gelir’ ki, dedi.

Tekrar; Tekrar,
Seni ve diðerlerini sordu..

Konuþtuk;
Ordan, buradan,
Birde, memleketim þarkýsýndan.

Derken;
Derdi belirlendi, þiþeden..

Çok uzun;
Yýllar olmuþ,
Neþe’yi kaybedeli.

Çok üzüldüm...!!

Düþüne biliyormusun .?

Neþe;
Ömürden ayrýlmýþ,
Ýnanmak, çok zor çok.

Dayanamdým;
Konuyu deðiþtirip,
Arkadaþlarý ve dostlarý sordum.

Hani;
Hayalleirmizi süsleyen,
Duygu’muz vardý’ya ?,
Riya ile; niþanlanmýþ..!

Ne tuaf deðimli. ?

Yýldýzlarý;
Hiç barýþmazdý,
Hep, kavga ederlerdi.

Kim bilir; þimdi, ne haldeler..!!

Birde ;
Can vardý, hatýrladýnmý..?

Garibim;
Çökmüþ, Can bitmiþ,
Þimdi, yorgun ve Sevda’ya, gücenmiþ.

Yani; Özleme, aþýk olmuþ...!!

Artýk;
Kader yoldaþý,
Olmayacakmýþ.

Sevda’yý unutup,
Özlemi düþünüyormuþ..

Duyuyorsun deðimli. ?

Farkýnda mýsýn. ?

Yokluðun;
Bizi darma, duman etmiþ..

Neler oluyor; Bizlere,
Anlamýyorum ki..!

Korkuyorum iþte;
Yani, korkuyorum, korkutuluyormuyum.

Sen; Geleceksin diye..!!

Bir gün;
Sokaklar kan kokulu,
Kan pazarý olacak mýþ. .

Yoksa;
Sen, hiç, gelmiyecekmisin. ?

Yani, kavuþmayacak mýyýz. .?

Belki’de;
bizde, ayrýlacaðýz, öyle mi...?

Ama ben;
Seni; çok, çok seviyorum.

Sevgili, Demokrasi..!!




Bilent ATALAY
25 / 05 /1994
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: