O çok bilinmedik nehirlerden geçtik Kâh ayaklarýmýzýn tabaný öpüþtü mavi sularla Kâh sývamadýðýmýz paçalarýmýz ýslandý özgürce Ýçimiz tir tir titredi Ateþ yaktýk sonbaharýn yýldönümünden arda kalan odunlarla Bastýðýmýz her yerde sararan yapraklarýn hýþýrtýsýný duyduk en güzelinden Göðü kucaklayan salýncakta sadakâtin en uzun masallarýný ezberledik Ellerimizle aðaçlara ismimizi okuttuk Tersten yedinci harf Düzden yedinci harfini kelebeklerin kanatlarýna teslim ettik Yedi kere ellerimiz söz verdi birbirine Kentimizi yedi kere turladýk güneþ günü uðurlarken Yedi yerde mola verdik Banklara parmaklarýmýzýn izini yedi kere resmettik Yedi kere sevgiyi hatim etti dudak uçlarýmýz Yedi kýtayý dolaþtýk býkmadan, usanmadan Yedi aylýk bebek gülüþünde yýkadýk ruhlarýmýzý Ve yetmiþe merdiven dayamadan ölümsüz olduk Senin kalbin Artý benim kalbim Artý gökyüzünün kalbi Artý kuþlarýn kalbiyle...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.