Ne çiçekler solmuþtu, bahara eremeden
Satýlýk bedenlerin, kin kusan anlarýnda
Ülkü denen yar ile, vuslata eremeden
Apoletli sýrtlanýn, kahpe zindanlarýnda.
Hepsinin namusuydu, memleketin þiarý
Cennet mekanlarýydý, buydu en büyük kârý
Ardýndan baka kaldý, ana, babayla yâri
Canlara kýyanlarýn, kâr kaldý yanlarýnda.
Oniki eylül günü, yollarý tutulmuþtu
Sorgu, sual olmadan, zindana atýlmýþtý
Vatan millet sevdasý, zehirle yutulmuþtu
Destanlar yazýlmýþtý, o asil kanlarýnda.
Ahmet MORAN
(12 Eylül 2018)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.