EYLÜL KISKANIR
Artýk tersinden mi okunur hayat
Gönül yorgun,
Dünya bana yaslanýr.
Kimsenin görmediði yaralarým var
Kuytulara sinerim kirpik ýslanýr
Ne vakit kopmuþum can damarýmdan
Sararýp solarým, hazan kýskanýr
Güneþi batýrdým aydýnlýk çürür
Dilimde ürperten bir aþk selasý
Efkar cesedimi yanýnda sürür
Kararýr duþlerim katran karasý
Renkleri kürürüm, gece kýskanýr
Bir bilinmezin esaretinde
Özgürluðü düþlerim gökyüzü kadar
Ayaklarým mezara prangalýdýr
Ah etmem...
Dilime en içten dualar konar
Ve en sevgiliye adanýr
Gozyaslarým sel olur
yaðmur kýskanýr
Bir yürek yangýný bir avuç külüm
Yollar bana aþina, gölgemi tanýr
Pismanligin kaç kez saçýný yoldum
Gönül, tutunduðu daldan
hiç düþmem sanýr
Ansýzýn gelirken hicran mevsimi
Ben yaprak dökerim, Eylül kýskanýr
Ayþegül Bahçeci
04.09.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.