Meded

Medet umma sakýn kuldan,
Kuru çeþme su mu verir?
Olsa bile þah-ý sultan,
Bin bahane buluverir.

Hükmetse de falan filan,
Makamýnda var mý kalan?
Ne de güzel söylemiþler;
Mal da yalan, mülk de yalan.

Veren Allah, alan Allah,
Baþa gelmiþ, de eyvallah.
Orda, bunda þunda deðil,
Hak katýndan bekle felah.

Rab buyurur, kalem yazar,
O’ndan baþka yoktur yazar.
Kimi zaman bolca verir,
Kimi zaman azar azar.

Cahil sanýr, insan yapar,
Bu zannýyla yoldan sapar.
Ben neymiþim diye diye,
Þeytanlaþmýþ nefse tapar.

Geçici bir hayat için,
Düþer ardý sýra hiçin;
Kavuþmanýn özlemiyle,
Yanar durur için için.

Boþ þeylere duyup heves,
Koþturur da nefes nefes,
Hesap günü geldiðinde,
Görecek ki hepsi abes.

Rahman Allah, Rahim Allah,
Hallerimiz vahim Allah.
Koyma bizi acziyette,
Sensiz ancak kerim Allah.

Dertlilere derman senden,
Mücrimlere ferman senden.
Necatýna erdir bizi,
Ayrýlmadan can bedenden.






Sosyal Medyada Paylaşın: