Bu Nasıl Devran
Bu nasýl devran böyle, bu mudur ahir zaman,
Her þey iç içe geçmiþ, karýþmýþ sapla saman.
Mazlumlar sýska varlýk, zalimlerse toraman,
Hak, hukuk ve adalet, artýk okunmaz roman!
Servete kavuþanlar firavundan da yaman,
Yapýp ettiklerinden, diletirler el aman!
Beyinler mini mini, midelerse kocaman,
Gariplere bakan yok, varsa yoksa kodaman!
Yayýnlayýp dururlar, ferman üstüne ferman,
Yine de olamazlar, hiçbir yaraya derman.
Aydýnlýk hicret etmiþ, karanlýklar kopkoyu,
Fazilet gözden düþmüþ, rezaletler diz boyu.
Tutup pýnar baþýný, bulandýrýp da suyu,
Kuzularý suçlamak, bildik kurtlarýn huyu?
Sonra afra tafralar, ona buna çatmalar,
Akla ziyan vaatler, bol keseden atmalar!
Yarýný rehin verip, bu günden harcamalar,
Vadesi geldiðinde, ödemekten caymalar!
Haram helal demeden, yiyip içip durmalar,
Sonra da utanmadan ahlaktan dem vurmalar!
Gerçeklikten kopmalar, sanal âlem tutkusu,
Nefretini, küfrünü, kusmak aðýz dolusu!
Magazinsel kültürü, ilim, irfan sanmalar,
Masa baþý ürünü haberlere kanmalar!
Kimi topun peþinde, kimi içinse kumar,
Afyonlanmýþ kitleler, muhalden çare umar!
Öyle bir bataklýk ki, çýrpýndýkça batýlýr,
Mal mülk yetmez olur da, namus bile satýlýr.
Böylesi bir dünyanýn sonu elbet berbattýr,
Her gün arþa yükselen acý dolu feryattýr.
Ya Rab! Kerem eyle, Sensin rahman ve rahim,
Bizi bize býrakma, yoksa sonumuz vahim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.