Gönül þehrimden usulca gittin gideli Yaz, terk eder oldu bu dönenceyi Günler gibi sözler de kýsaldý dilimde Karaya vuruyor artýk içimdeki gemiler Hýrçýn dalgalar Dövüyor dalgakýranlarýmý delice Kýþ güneþi ýsýtmýyor eskisi gibi Çið damlacýklarý parçalanýyor Düþerken yapraklardan yere Katar katar kara trenler geçiyor içimden Acý bir düdük sesiyle…
Oysa bir gelsen sevdiðim Bir gelsen… Nasýl þenlenecek bu terkedilmiþ istasyon Bir bilsen… Ýþte o zaman bayram benim yüreðimde Seni karþýlamaya çýkacak Yastýk altýndaki kýrmýzý pabuçlarým Sarýlacak birbirine saçlarýmdaki tokalarým Bu þehrin sokaklarý sensiz bomboþ Dön ve bir daha asla gitme Derin bir yanýk izidir sevdam Sakýn, silinip yok olur zannetme…
Naime ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.