Gece susmuþ
Tenimde
Bulutlardan gelen bir okþayýþ
Seyrimde
Zarif bir Ankara sabahý
Öylece duruyorum
Yar!
Uzak bir kente uzayan düþüm
Eski þarkýlar
Kýrýk plaklarýn sararmýþ yanýna saklanýyor
Gömdüðüm kitaplar
Karýþýp topraða dal veriyor
Bütün mevsimler nefesini tutmuþ
Sonbahar nazlý
Eylül utangaç
Biliyor
Gizlice bakarken gözlerime
Daha
Silemediðini ardýnda býraktýðý kan izlerini
Ýndiriyorum kirpiklerimi sinsi bakýþlarýndan
Alnýmdan
Soylu bir özlem düþüyor
Bütün
Savruk yapraklarýna
Ki;
Eylül ihbar etmeden
Ele veriyorum kendimi
Yalnýz deðilim
Bütün
Eylemlerimde
Sevdiðim yoldaþým
Gök/yüzümde…
Taylan KOÇ