Kadın Beni Neylemişsin
Kadýn Beni Neylemiþsin
Varlýðýn da dert oldu, yokluðun da dert oldu;
Sökemedim varýmdan, gönlüme iþlemiþsin.
Bedenim her hâlinde hicranlarda kayboldu,
Kadýn, elâ gözünle sen beni neylemiþsin.
Biter denen muhapbet hiç bitmezmiþ, meðerse,
Kara sevda uðrana ölünür, kim ne derse.
Yaþýyorum bu hâlde, yaþamaya deðerse,
Kadýn, elâ gözünle sen beni neylemiþsin,
Tanrý biz kullarýný bir kör aþkla kandýrmýþ,
Aþka sebep o meyva, cennette kalan sýrmýþ.
Vazgeçilmez bir duygu, rüzgarýna kaptýrmýþ,
Kadýn, elâ gözünle sen beni neylemiþsin.
Ne ayrýlýk ne ölüm bitiremez bir aþký,
Ne öldürür, yaþatýr, süründürür bu aþk ki.
Ne genç dinler ne yaþlý, aþkýn bir yaþý yok ki,
Kadýn, elâ gözünle sen beni neylemiþsin.
Ne yanarsýn anlarsýn, ne üþürsün anlarsýn,
Yazlarýnda donarsýn, kýþlarýnda baharsýn,
Çözülmeyen bilmece, söyle ne biçim yârsin!
Kadýn, elâ gözünle sen beni neylemiþsin.
10.09.2018
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.