Avare Gönlüm

Avare Gönlüm

Kaydýraða benzer avare gönlüm,
Aþklar tutunamaz süzülür gider.
Her gün diðerine düþer de yolum,
Ayþeler fatmalar üzülür gider.

Elimde deðil ki, gönlüm zaptolmaz,
Hýrçýn derya gibi asla durulmaz.
Lakin gaddar deðil þýpsevdi biraz,
Aðlayaný görsün ezilir gider.

Dayanamam gözler elâ olunca;
Ay parçasý gibi yüzler gülünce,
Hele olsun beller kalemden ince,
Dizlerimin baðý çözülür gider.

Kaþ göz desen bende, boy desen bende,
Huyum da kurusun heybet bedende.
Güzeller baktýkca bakarým ben de,
Ben geçerken kýzlar dizilir gider.

Sanmayýn zampara birisiyim ben,
Uzaktan severim, yan gözle bakmam.
Elim belim dilim emin, tastamam,
Kâlp, çapkýn diyene bozulur gider.

Aþkla da aþksýz da dönen þu dünya,
Gerçeðin kendisi, yanlanmýþ güya.
Üstünde yaþayan bizleriz rüya,
Böylece ömrümüz, azalýr gider.


10.08.2018

Mcio
Sosyal Medyada Paylaşın: