Köyün son halleri düþtü aklýma, Çimenler kurumuþ tozuyor heral, Çekildi sularý akmýyor pýnar, Daðlarda çiçekler soluyor heral.
Köyümüz Ormansýz taþlý daðlarda, Aðaçlar bakýmsýz viran baðlarda, Umudum kesildi iþ yok saðlarda, Köylerde bakýmsýz aðlýyor heral.
Üç beþ emeklimiz gider köyüne, Boþ konuþur boþnan, neynen öðüne, Aman deðme sakýn gencin teline, Köyümü el oba yurt eder heral.
Gerçek dost bildiðim köyüne sahip, Bir aðaç dik sende, olmaz-sýn rahip, Boþ insan baþarmaz ? Çalýþan galip, Seneye fidaný dikeriz heral.
Kimisi iþ tutmaz yan gelir yatar, Kimisi çöpünü sokaða atar Kimine doðru söz ok gibi batar, Mezarlýk bakýmsýz çöplendi heral.
Ýmrestim Gavurun güzel köyüne, Adamlar çalýþmýþ bakma dinine, Bizimkiler yemiþ yatmýþ enine, Bizde dürüst bir kul, oluruk zahar. Fatih Özkan 03.07.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.