İŞTE
Ben kendi yaþýmý siliyorum da;
Çile dersin sabýr dersin çok iþte…
Gün yirmidört saat biliyorum da;
Gece dersin gündüz dersin yok iþte…
Gelince üstüste gelir mendebur;
Gözyaþým kirpikte bekleyen tabur;
Aynada gördüðüm bulunan kusur;
Umut dersin neþ’e dersin yok iþte…
Bildiðin þarkýyý uzaktan duymak;
Boþalmýþ hicrana hüsraný koymak;
Zor deðil aslýnda þeytana uymak;
Derman dersin çare dersin yok iþte…
Dokunsa birine parmak uçlarým;
Aklýný yitirir bütün suçlarým;
Þu temmuz ortasý buz avuçlarým;
Tutan dersin saran dersin yok iþte…
Kimseler anlamaz þu ahvalimi;
Felek dersen kýrýp, attý dalýmý;
Arz etmek istesem berbat halimi;
Kalem dersin kâðýt dersin yok iþte…
Nasýl deme parçalandým, daðýldým;
Gün görmemiþ acýlara eðildim;
Biliyorum böyle huysuz deðildim;
Canan dersin yaren dersin yok iþte…
Saklanmazý yýllar yýlý sakladým;
Belki diye kaç sokaðý yokladým;
Bir karanlýk kuyularda bekledim;
Güneþ dersin mehtap dersin yok iþte…
Ali ALTINLI – 08.09.2018
Saat: 23:53
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.