Gökler zýrýl zýrýl gözyaþý dökerken
o günün sabahýnda
8.30 þemsiyesine binmiþ gidiyordum
þýpýr þýpýr 9. Damla Senfonisinin eþliðinde...
Utanmaz bir taksici
üstüme bir dolu H2O sýçrattý
açtým aðzýmý yumdum gözümü
küfür piyasasýnda bini bir para sunturlularýn
sanki duydu gibi sözümü...
Baktým yaya geçidinde
bir yaþlý teyze yaðmurla cenk etmekte
gel teyze gel þemsiyemin altýna
biz de artýralým
sevap bonusumuzu dönsün altýna...
Baþýmý kaldýrdým
baktým bulutlarýn içi kararmýþ
týpký benim gibi
nasýl kararmasýn ki
dünya üç beþ hýyara kalmýþ...
Durmaz daha bu yaðmur
olsun þemsiyem var
sen istediðin kadar yað dur
gönlüm coþkuyla daðdýr
rahmet bereket
göklerden gelen kýsmet
yaðdýr Allah’ým yaðdýr...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.