Vakti yok gülümsemeðe gök yüzünün Papatya mevsim dýþý seviyor-um demezken Göçe hazýrlanýrken kuþlar Gelincik yerini kan çiçeklerine býrakmýþken Birkaç yüzlü nesiller ürerken Doðruluk okyanusa atýlmýþken Eriyen buzullar tek gerçeðidir yer yüzünün
Rüzgârda üþütmeden düþlerini Gel sevgili Daha çok severek Tam onikiden vuralým biz hedefi Belki oniki kiþiden birine bulaþtýrýrýz Sevmeyi Sevilmeyi....
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.