Sen ki, o gümüþ hüznü Gözlerden zülüflere akýtansýn . Belki bir anlayan olur mu diye, Tel tel aðýt yakansýn saçlarýna. Oysa kalpler renk körü bilmez misin? Baþtan ayaða kýna yaksan da Sonra kara fikirlere hüküm giyersin Tel örgülerle... Sen iyisi mi bulutlara yasla baþýný Belki maviden günler akar taraðýna Gümüþten güller açar yüzünde Kim bilir; O zaman Ýþte o zaman Saçlar dökülünce ayýrt olur Kim sevdi Kim sever gibiydi Önünde kalýr akla kara Berber olan varsa ayýra ! Ah Mevla’m ah , Lafla peynir ekmek yedireni deðil de Ýnsanlýða feda edilen yaþamlarý kayýra...
Gülsen Dede
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.