Görmüyorlar
Yine kalem kaðýt önümde...
Yine oturdum yazýp çiziyorum...
Öyle kendimce...
Dostum...
Beni aþka aþýk sanýyorlar...
Aslýnda bir ruhla bütünleþmeden...
Aþkýn gerçek kimliðini bulamayacaðýný bilmiyorlar...
Bilmiyorlar be dostum bilmiyorlar...
Dostum...
Karþýmda görüyorum,hissediyorum...
Ama elimi uzattýðýmda dokunamýyorum, tutamýyorum...
Kolay olduðunu düþünüyorlar...
Görmüyorlar ki...
Karþýlýksýz olanýn...
Aþk deðilde...
Büyük bir acý olduðunu görmüyorlar...
Görmüyorlar be dostum görmüyorlar...
Görmüyorlar iþte...
----
Önce sevdim diyorlar...
Öyle inandýrýyorlar ki kendilerine...
Toz pembe düþlerde gezdiriyorlar seni...
Günlerce...
Aylarca...
Belki de yýllarca...
Sevildiðini sanýyorsun, inanýyorsun...
Öyle inanýyorsun ki...
Sonunda taparcasýna baðlanýyorsun...
Sonra hiçbir þey olmamýþ gibi çekip gidiyorlar...
Yine hüsrana uðradýðýný...
Terkedilince...
Tek baþýna kaldýðýnda anlýyorsun...
Düþünmüyorlar be dostum seni düþünmüyorlar...
Ne verdiðin sevginin deðerini biliyorlar...
Ne de seni dirhem dirhem öldürdüklerini görüyorlar...
Görmüyorlar be dostum görmüyorlar...
Görmüyorlar iþte...
----
Düþlerimde görür,
içimde büyütürdüm ben hep Onu...
Ýliklerine kadar hissederdi sevildiðini...
Benim gökyüzüm Oydu.
Her yerde Onu görmek,
hep yanýmda olmasýný isterdim...
Kokusunu içime çekmek,
her nefes alýþýmda Onu solumak isterdim...
Ama deðerimi bilmedi...
Görmedi be dostum görmedi...
Beni bir türlü görmedi...
Þimdi gören gözlerim kör...
Dilim düðümlenmiþ...
Artýk yönümü bulamýyorum...
Görmüyorlar ki be dostum görmüyorlar...
Görmüyorlar iþte...
----
Umutlarýmý, hayallerimi kaybettim ben...
Sana dair ne varsa alýp götürdüler içimden...
Sadece acýlarým kaldý...
Onlar da bende saklý...
Kalbimin derinliklerinde saklý...
Görmüyorlar be dostum görmüyorlar...
Buz gibi soðuk suda bile...
Alev alev yandýðýmý görmüyorlar...
Görmüyorlar iþte...
Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.