İğdelerim açtı

Ýçmiþ gibiyim yaþamýn deli-dumrul þarabýný

Gözüm görmüyor hayatýn sýra dýþý güzelliklerini

Kulaðým iþitmiyor cananýmýn bile ruhumu okþayan sözlerini

Yürüyorum nereye gittiðimi bilmeden

Kime doðru adým attýðýmý görmeden

Ama gözlerim yaþ dolu.

Týpký yeni doðan bir çocuðun sebepsiz yere aðlamasý gibi


Belli ki atamadým

Üzerime yaðan hüzünleri

Belli ki pýþpýþlamak lazým her baharda

Zebellah gibi üzerime çöken heyheyleri
Sosyal Medyada Paylaşın: