Tek Kederli Sen Değilsin

Tek kederli sen deðilsin!
Eðer ki ustalara uðramýþsa yolun
Kalemlerin yangýný mutlak yansýmýþtýr
yüreðine…
Nazým gibi kavuþma arzusuyla
Sevdiðinden önce ölüp,
Külleriyle yeniden doðmak umuduyla,
Yanan þair de kederle yaþadý mesela;
Ceviz aðacýnýn dalýndan
‘’Ben bir ceviz aðacýyým’’la
Þiirle hasret gideren…
Nazým vardý bu alemde...
Ve bir sese muhtaç Can baba:
’‘’Çaya kaç þeker alýrsýn ?’’’denilmeye muhtaçtý…
‘’Hayatýn Matematiði’’ni on la özetleyen,
Can Yücel geçti bu pencereden...
Yunus gibi dünyaya bakýp yolcu olan;
’‘’Ben sana mecburum bilemezsin’’’ diyerek
Ýçini sevdiði kadýnla ýsýtan Attila Ýlhan’a
uðradýn mý hiç?
Tüm dünyayý kucaklamak isteyip,
Kollarý yetiþmeyen Özdemir Asaf’ýn
Düþmanýyla vuruþmak için
Yokuþun baþýnda kendisiyle vuruþtuðunu
Bilir misin?
Ve Mevlana’nýn ‘’Tüm iyi þeyler sabýrdan sonra gelir...’’
Öðüdünü dinlemiþsen;
‘’Öðrendim’’ kiyle baþlayan hayat dersiyle
‘’Yüreðiniz ne kadar kan aðlarsa aðlasýn
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor’’
diyen Ataol Behramoðlu’dur derslerini alan!
Sahi ne demiþti Beyatlý:
Dönülmez akþamýn ufkundayýz…
Ya ‘’Gel beraber alalým nefesimizi, sensiz boðazýmdan geçmiyor ‘’diyen!
Ahmet Arif’e kulak verdin mi?
Uzaktan severek,
Dokunmadan, kokusunu almadan
Sadece sevmekle yetinen Süreyya gibi…
Sev iþte kardeþim!
Yansan da, yanýlsan da
Caný, cananý ve hayatý..
Durma boþuna...
Bir bak istersen þiirle yansýyan kederlere…

Gülsen Dede
Sosyal Medyada Paylaşın: