tutumun var ya sanki de kalýn ve soðuk bir duvar
bitip de tükenmeyen o katýr inadýn da
gönül ateþimi de söylemlerin hiç durmadan da tekmeler
hasreti közlerinden doðurtan çýlgýnlýktadýr yaþanan o anlar
deþer de durur
böðrümün ortasýnda ki hicranýn külleþen hisleri
sevgi ipini kopartýrken o bitmez tükenmez hatalar
ruhum çöl gibi
ruhum kalýveriyor seraplarýnýn tam ortasýnda
sil baþtan siliniþte baþlamak zamana nankörlükte
her þeyi unutunca bitecek mi ki kahredesi onca acýlar
gün boyu ben bekler de dururum karanlýðýna sýðýnmak için geceyi
o öz halin de nerede hani nerede kaldý o istem ve arzular
nereden çýktýysa çýktý o nankör fesatlýðýnýn dürtüsü
bir türlü de çözemedim ki onun kör bilmecesini
çokta kývýrtma gönülleri çýkýlmaz girdabýna düþürürsün en sonunda
hiç duymadýn mý ki sen öksüz çocuðun bir yüreðinin olmadýðýný
ve yetim bir çocuðun arkasýnda bir daða ihtiyaç duyduðunu
illaki de bilirsin gönül özünü kaybedenlerin gaddarlýðýný
aþksa ki hep aþk demiþtin ya
iki mezara da iki taþa da ihtiyaç olmaz ki tek mecrada
saygý ve tutku içindeki çift gönüller
bu hayatta birlikte tek bir köprüdürler
bir ucundan diðer ucuna dek bu fani dünya da
birlikteliðe kiri bulaþýnca kötü emelli çýkarlarýn
gönlüme de hasretin o sancýlý ýzdýrabý dadanýr
ruhumda ki isyan ateþlenir kül oluncaya kadar
býrakýþta gitti tüm duygularým cingöz oyunlara
böylesi ne görüldü nede duyuldu bunca riyakâr kaypaklýklarýn
son söz aðýzdan çýkmadan gel de düzelsin tüm olgular
artýk kör olasý o kepengini de kaldýr
kanatlarý kýrýlmasýn özlem çeken gönül kuþlarýnýn
bunca geçen zaman hiç yaþanmamýþ gibi say yokça
aþk kapýsý yüzümüze kökten kapanmadan
sözümün içtenliðine takýlýp da geliver sen usulca
hiç kapýlmýþçasýna aþkýn o taþkýn seline
yeni baþtan al gönlümü gönlüne ve elimi de eline
önümüzde bir ýþýk ol diye sana bu yürek der
ve yerlere dek kapaklanmýþ olan aþkýmýzýn istemine
bir kez daha bir fýrsat veriver
çekerek bizi gök kuþaðý gibi o yedi rengine
inleyen ruhumun sesi ta arþa dek uzar
hüsrana uðramadan umutlar
ve düþmeden aþk elden ayaktan illa ki gözden
haydi gel ki kirpiklerimden derya misali taþmasýn yaþlar
musalla taþýna bu dertli baþ düþmeden de geliver
sensiz de girilmez ki bu kara topraða
ölümse ölüm
yeter ki seninle olsun be gülüm
bir ömürlük oldu da gitti bu zulüm
haydi gel
alýþta gitmeden birimizi yabani bir yel
sabýr da ömürde tükenip de bitti gayri
bu bize katmerli bir zulüm
gel de koþarak olmasa da salýnarak gel be gülüm
her ne kadar yortu gibi kaldýysan da
kurban bayramýmda
ben seni koyup da gitmeden Allah’ýma
katýr inatlý kadýn vakitli gelmeyeceksen de
geç de olsa bari yetiþe bilecek misin son Fatiha’ma
sonra hiç faydasý olmaz ki baþýný parçalasan da musalla taþýmda...
(02.09.2018) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!